Η σοβαρή οξεία νευροαισθητήρια βαρηκοΐα δεν είναι ιδιαίτερα συχνή, ενώ λίγοι είναι οι ασθενείς που έχουν μια συγκεκριμένη αιτία, όπως τραύμα λόγω έκρηξης ή βλάβη λόγω έντονης πίεσης που έχει τραυματίσει τον κοχλία ή απόρροια μιας μηνιγγίτιδας ή παρωτίτιδας.
Βαριές λοιμώξεις του μέσου ωτός ή το χολοστεάτωμα μπορούν να προχωρήσουν και στο έσω ους. Ένα ακουστικό νευρίνωμα μπορεί να καταστήσει αισθητή την παρουσία του προκαλώντας αιφνίδια βαρηκοΐα. Κάποιοι ασθενείς μπορεί να είχαν πάθει κάποια ερπητική λοίμωξη και, εκτός από μερικές φυσαλίδες στο αυτί και το έδαφος του στόματος, ενδέχεται να εμφανίζουν ίλιγγο, παράλυση του προσωπικού νεύρου και βαρηκοΐα. Η συλλογή όλων αυτών των συμπτωμάτων ονομάζεται σύνδρομο Ramasay-Hunt. Για τις περισσότερες περιπτώσεις αιφνίδιας νευροαισθητήριας βαρηκοΐας δε μπορεί να καταδειχθεί κάποια αιτία.
Έτσι, για μια κατάσταση χωρίς γνωστή αιτιολογία, καμία θεραπεία δε μπορεί να σχεδιαστεί σε μια λογική βάση. Πράγματι, σε επίσημες μελέτες καμία μορφή θεραπείας δεν αποδείχθηκε πιο αποτελεσματική από το να μη γίνει καμία θεραπευτική προσπάθεια – με την προϋπόθεση ότι οι άλλες πιθανές υποκείμενες αιτίες έχουν αποκλειστεί. Το 60-70% των ασθενών αναρρώνουν εν μέρει, ακόμη και πλήρως, μέσα στην πρώτη κιόλας εβδομάδα. Οι κακοί προγνωστικοί παράγοντες είναι:
- Απώλεια ακοής στην περιοχή των 8kHz
- Απώλεια ακοής μεγαλύτερη από 70dB κατά μέσον όρο στις συχνότητες των 1,2 και 4kHz
- Ίλιγγος μαζί με τη βαρηκοΐα
Βέβαια, κάτι τέτοιο δε σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να ζητήσετε συμβουλή από Ωτορινολαρυγγολόγο.
Η αιφνίδια απώλεια της ακοής είναι μια σοβαρή κατάσταση που αποδιοργανώνει το άτομο. Αν αναπτυχθούν και εμβοές, τότε το πρόβλημα γίνεται χειρότερο. Είναι αναγκαίο να ληφθεί ένα πλήρες ιστορικό και να πραγματοποιηθεί μια προσεκτική εξέταση για να αποκλειστεί υποκείμενη νόσος. Αν δεν επιτευχθεί ανάρρωση, μπορούν να προσφερθούν υποστηρικτικά μέτρα και αποκατάσταση ακοής.
